سفارش تبلیغ
صبا ویژن
اگر مستحبات واجبات را زیان رساند بنده را به خدا نزدیک نگرداند . [نهج البلاغه]
هیئت عزاداران حضرت ابولفضل کوچه ی شهید نجفی مارالان((تبریز))
 
 RSS |خانه |ارتباط با من| درباره من|پارسی بلاگ
»» فرهنگ عاشورا :

فرهنگ عاشورا :

آب:

در حا دثه عاشورا آب و عطش لازم و ملزو م  بکدیگرند.

کاروان آب عبد الله (ع)کنار فرات فرود آمدند و لیکن سپاه ابن سعد فرات را به  محاصره در آورده و آب را بر روی امام حسین (ع)و اهل البیت و خاندان ایشان بسته ، و میان آنان و آب فاصله انداخته ، تا هم  امام حسین (ع) را تسلیم خویش کند وهم از آنان انتقام گیرند .

از سه روز قبل از عا شورا با محاصره فرات ، خیمه امام در مضیقه بی آبی قرار گرفت و کودکان اهل البیت با دیدن حرمت آب فرات تحمل عطش از آنان گرفته شد و هر لحظه کمتر می شد .

منع آب از زنان و کودکان و غیر نظامی از نظر هر مذهب و دینی یک کار غیر انسا نی و غیر شرعی است به ویژه در اسلام .

سپاه اموی با بستن آب بر روی خاندان امام حسین (ع) جرم جنگی کثیفی انجام دادند.

و کسانی  همچون مهاجر ابن اوی و عمر بن حجاجد و عبد الله حصین به این عمل مباهات می کرد ند .و زخم  زبا ن می زدند! (از این آب درندگان و پرندگان می خورند ولی تو حق نداری از آن بچشی.

مسا له آب د ر ابعاد صحنه های مختلف عا شورا مطرح است که هر کدام از مو ضو عات می تواند به عنوان خاصی در مورد آن بحث کرد. تشنگی کودکان و شهادت امام حسین (ع) با لب تشنه از فراز های برجسته این حادثه است.

وقتی امام سجاد (ع) امام رادفن می کرد ند بر روی خاک ایشان نوشتند                                                                            ((هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب ، الذی قتلوه عطشانا))

آب رمز طلب و تشنگی و الگوی عطش های حیات بخش است و آنان که از آب هم بی نیازی نشان می د هند و تشنگی را طالب اند ، به آب و حیات سیرابی جان می رسند .

به گفته مولا نا:

آب کم جو تشنگی آمد به دست            تا بجوشد آبت از بالا و پست

 

آتش زدن خمیه ها :

ازجنایتهای سپاه عمر ابن سعد ، آتش زدن خمیه های امام حسین (ع) و اهل البیت او در روز عاشورا بود پس از آنکه امام به شهادت رسیدندکوفیان به غارت چادر ها پر داختند و زنها و بچه ها را از خیمه های خود بیرون کردند و خیمه ها را اتش می زدند . اهل و خاندان ایشان را پای برهنه پراکنده کردند  و به اسارت ظالمان می رساندند.

امام سجاد (ع) در ترسیم آن صحنه فرمودند : به خدا قسم هرگاه به خواهران و عمه هایم نگاه میکنم اشک در چشمانم حلقه می زند  و به  یاد آن روز ها که از چادری به چادر دیگر فرار می کردند و پناه میبرد ند ، می افتم.

این آتش . امتداد همان آتش زدنی بود که پس از رحلت پیامبر،در خانه زهرا (ع)با آن سوخت و آتش کینه هایی بود که در دل بنی هاشم و اهل البیت داشتند .

به یاد آتش کشیدن چادر اهل البیت در عا شورا در بعضی نقاط چادر ها را آتش زده  تا  احیا گر یاد  ستم دشمن با شد.

 

ال زیاد:

از جمله گروهی که به اسلام ضربه وارد کردندودر زیارت   عا شورا مورد لعنت اند.

نسل نا پاک زیاد ، دستشان به خون و عترت پیامبر آمیخته است . فرزند او به نام عبید الله مشهور است .

عبید الله ابن زیاد که والی کوفه و بصره بود امام حسین (ع) را در کربلا به شهادت رسا ند . مادر زیاد سمیه نام داشت از زنان فاسقه و زنا کار صاحب پرچم بود. از طریق آمیزش نامشروع با غلام سمبه (به نام عبید  ثقفی) به دنیا آمد . زیاد را زیاد ابن عبید خواندند. از بدعت های  معاویه آن بود که بر خلاف حکم پیامبر این زنا زاده را به دودمان بنی امیه ملحق کرد.

و از آن پس او را (زیاد ابن ابی سفیان) می گفتند.

این مو ضوع در سال 44 هجری توسط امام حسین (ع) مورد اعتراض قرار گرفت.  که در نامه ایشان به معا ویه ، این کار را در ردیف کشتن حجر بن عدی و عمر بن حمق ، آورد ند ، و او را  مورد نکوهش قرار دادند.

امام حسین (ع) در یکی از خطبه هایشان که ایراد فرمودند به نا پاک زادگی ابن زیاد و پدرش که هر دو زنا زاده اند ، اشاره کردند.

و عبید الله ابن زیاد هم از کنیزی زنا کار به دنیا آمد به نام مرجانه.

حاکمیت یافتن چنین کسانی در راس کار در حکومت عرب فاجعه ای بس بزرگ بود.

زید ابن ارقم وقتی در کاخ بر لب های مبا رک امام می زدند گریه کنان بیرون رفت و گفت ای مردم عرب! از این پس برده شدید پسر فاطمه (س) را کشته و پسر مرجانه را پذیرفته اید.

آل زیاد نام سلسله ای است که از نسل زیاد ابن ابیه بودند ، اغاز حکومت شان از زمان حکومت هارون الرشید بود و ماموریتشان سر کوبی علویان آن زمان بود.

ال عقیل:

جمعی از فرزندان عقیل ، چه فرزندان خود او یا نوه هایش همواره از شهدای حماسه کر بلا  بودند، که جان خویش را فدای امام کردند. و پیشتر نیز مسلم بن عقیل ، فدای خدا و دین امام حسین (ع)  شده بود.دو تن از  فرزندانش از شهدای کر بلا اند .

در روز عاشورا فرزندان عقیل به میدان رفته و امام آنها را دعا کرده و وعده بهشت  به آنها داد . به همین خاطر زین العابدین (ع) خانواده های آنها را بعد از جنگ حمایت بیشتری می کردند. امام سجاد (ع) با اموالی که مختار بعد از خروج گذاشته بود خانه ای برای آنان ساخت . که قبلاً خانه ها یشان  را امویان ویران کرده بودند.

ال مراد :

نام قبیله ای بود که بزرگ آنان هانی بن عروه در کوفه بود. هانی هرگاه ندا می داد در حدود  چهار هزار مسلح و هشت هزار پیاده تحت فرمان او بو دند, وقتی هانی را برای گردن زدن بردند هیچ کس از بیم خود از او حمایت نکرد. در ایام حضور مسلم در کوفه هانی میزبان اودر کوفه بود و پیش از مسلم دستگیر و کشته شد.

ال مروان:

دودمان مروان بن حکم که از تیره های بنی امیه بودند از سال 64 قمری بر سر کار آمدند. و سلطه آنها با به خلافت رسیدن مروان شروع شد. مروان از خشن ترین حاکمانی بود که شیعه به چشم دیده بود و از دشمنان اهل البیت و امام حسین (ع) به شمار می رفت . پس از او چندین نفر بر سر کار امدندکه جمعا حکومت آن ها در حدود هفتاد سال طول کشید . آنها جنایت کار ترین آدم ها را بر سر کار قرار می دادند یکی از آنها حجاج بود . در زیارت عاشورا نیز مورد لعن قرار گرفته اند



نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » هیئت حضرت ابولفضل ( چهارشنبه 86/10/19 :: ساعت 1:53 عصر )
»» لیست کل یادداشت های این وبلاگ

یااباعبدالله الحسین(ع)
انتظارات و انتقادات امام حسین (ع) از عالمان دین
فرهنگ عاشورا :
خصوصیات سید الشهداء علیه السلام
دعای کمیل

>> بازدید امروز: 0
>> بازدید دیروز: 4
>> مجموع بازدیدها: 10431
» درباره من

هیئت عزاداران حضرت ابولفضل کوچه ی شهید نجفی مارالان((تبریز))

» لوگوی وبلاگ


» لینک دوستان
اموزش . ترفند . مقاله . نرم افزار

» صفحات اختصاصی

» لوگوی لینک دوستان



» وضعیت من در یاهو
یــــاهـو
» موسیقی وبلاگ

» طراح قالب